ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ-ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ

Το Σάββατο 6 Δεκεμβρίου στο κέντρο της Αθήνας δολοφονήθηκε ο συμμαθητής μας Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος.
Αυτή η εν ψυχρώ δολοφονία δείχνει το πραγματικό πρόσωπο της κυβέρνησης και τον τρόπο που αντιμετωπίζει τη νεολαία. Το περιστατικό της δολοφονίας είναι η συνέχεια μιας πολιτικής που πλήττει τα δικαιώματά μας και που τα τελευταία χρόνια βιώνουμε.
Η δολοφονία αποτελεί τη σταγόνα που ξεχέιλισε το ποτήρι. Με μια σειρά από νόμους και κυβερνητικές αποφάσεις μας διαμορφώνουν ένα μέλλον αβέβαιο και ασφυκτικό. Όμως η νεολαία δε σκύβει το κεφάλι.
Όλες τις προηγούμενες μέρες μαθητές,φοιτητές και νέοι εργαζόμενοι αυθόρμητα βγήκαμε μαζικά στο δρόμο για να απαιτήσουμε να πέσει η κύβέρνηση των δολοφόνων. Οι πρωτοφανείς σε μαζικότητα και παλμό κινητοποιήσεις κινητοποιήσεις μας μπήκαν στο στόχαστρο των δυνάμεων καταστολής και της κυβέρνησης. Δε σταμάτησαν να μας χτυπούν ούτε στην κηδεία του συμμαθητή μας.
Δε μας φοβίζουν, μας εξοργίζουν. Συνεχίζουμε τον αγώνα μας.

Απαιτούμε:
Να καταδικαστούν άμεσα οι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί της δολοφονίας
Άμεσο αφοπλισμό της αστυνομίας και διάλυση των ΜΑΤ
Να πέσει η κυβέρνηση των δολοφόνων
Δημόσια δωρεάν παιδεία για όλους και όλες
Κατάργηση της βάσης του 10 – Ελεύθερη πρόσβαση σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης
Να αφεθούν ελεύθεροι οι συλληφθέντες μαθητές/τριες των τελευταίων κινητοποιήσεων

Προχωράμε:
Τρίτη 16/12 Κλείνουμε τους κεντρικούς δρόμους που βρίσκονται κοντά στα σχολεία μας
Τετάρτη 17/12 Περικυκλώνουμε τα δικαστήρια των Ευελπίδων
Πέμπτη 18/12 Συμμετέχουμε στο Πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο
Παρασκευή 19/12 Συναυλία στα Προπύλαια

Απάντηση σε Δημοσίευμα του Ριζοσπάστη:

Με έκπληξή μας είδαμε δημοσίευμα της εφημερίδας «Ριζοσπάστης» (σελ.4) όπου αναφέρεται στο blog του συντονιστικού μας.

Πιο συγκεκριμένα:

Το αίτημά μας, «να πέσει η κυβέρνηση» χλευάζεται από την εφημερίδα και παρουσιάζεται ως αδύνατο. Κύριοι του Ριζοσπάστη, είμαστε στους δρόμους, παλεύουμε για δημόσια και δωρεάν παιδεία, για ανθρώπινη και αξιοπρεπή ζωή. Για μας η επανάσταση δεν είναι ουτοπία γιατί διεκδικούμε το αδύνατο, αμφισβητούμε εδώ και χρόνια αυτούς φορτώνουν τις πλάτες μας με τα μεγαλεπίβολα σχέδια τους, γεμίζουμε τους δρόμους με τις φωνές μας.

Πιο κάτω, το κείμενο μιλάει για το Σ.Α.Σ.Α. και για την ανυπαρξία του Συντονιστικού μας μέσα στα σχολεία. Είναι φανερό ότι στους κύκλους σας κυκλοφορεί μια σύγχυση, δεν μπορείτε να μαζέψετε τα ασυμμάζευτα, δεν θα αφήσουμε αυτή τη φορά ο αγώνας των μαθητών να καπελωθεί από το Κόμμα σας, ούτε από κανένα κόμμα. Είμαστε ως συντονιστικό αυτόνομοι και δεν στηριζόμαστε στις διαθέσεις των καθοδηγητών σας. Έχουμε σκέψη, κρίση και ευθύνη για τον εαυτό μας, δεν ζητήσαμε από κανέναν την βοήθειά του. Μακριά από γραμμές και καθοδηγήσεις θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας για το δικαίωμα στη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση, για το δικαίωμα στην ζωή.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ

Ξέρω ότι σας χρωστάω πολλά. Με γεννήσατε, με ταίσατε, με ποτίσατε, με αναθρέψατε. Με αγαπήσατε κιόλας. Ετσι λέτε τουλάχιστον. Γιατί τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά.

Με φέρατε σ’ένα κόσμο όπου είσασταν αναγκασμένοι κάθε μέρα να με παρατάτε και να τρέχετε για δουλειές. Με φέρατε εδώ και μετά ψάχνατε που να με παρκάρετε. Με πήγατε στο σχολείο κι επειδή δε σας έφτανε αυτό με τρέχετε σ’ένα σωρό φροντιστήρια και μαθήματα και μου φυτέψατε το άγχος για το αβέβαιο μέλλον μου. Αφού ήταν τόσο αβέβαιο το μέλλον μου, αφού ακόμα κι αυτό τον πλανήτη τον έχετε κάνει επικίνδυνο γιατί με φέρατε εδώ; Ποιά είναι η ζωή μου εμένα; Οι δύο ώρες τηλεόραση και games την ημέρα;

Θέλω να γνωρίσω τον κόσμο, να ανοίξω φτερά να πετάξω και να τα δώ όλα σε μιά στιγμή. Θέλω να βγώ έξω, να γνωρίσω τους άλλους, να παίξω να διασκεδάσω, να νοιώσω χαρά και να μη με νοιάζει ότι αύριο θα πάω σχολείο αδιάβαστη. Θέλω να ονειρεύομαι ένα κόσμο που δεν θα ψάχνουν να με παρκάρουν, που δε θα έχουν πάντα δουλειά, που δε θα είναι επικίνδυνο να γνωρίσω ους άλλους, που δε θα με τρομάζει το μέλλον, που δε θα έχει αφεντικά και δούλους.


Βλέπω τη μιζέρια σας αλλά δεν έχω συνηθίσει σ’αυτήν και δεν θέλω να συνηθίσω. Δε θα σκύψω το κεφάλι επειδή το σκύψατε εσείς. Δε θέλω να γίνω ούτε δούλος ούτε αφεντικό κανενός, θέλω να με αφήσετε ήσυχη.

Αυτά τα μαντρόσκυλα με τη στολή που σας τρομάζουν δεν τα φοβάμαι. Εσείς βλέπετε σ’αυτά κάποια τάξη κι ασφάλεια. Εμένα πάψτε να με κοροϊδεύετε γιατί βλέπω καλά ότι αυτή η τάξη είναι υποκρισία όσο για την ασφάλεια, οι ίδιοι είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος.

Είναι τα σύμβολα της εξουσίας. Της δικής σας, των δασκάλων, των πολιτικών, των μεγάλων που ζούν έτσι. Εσείς μάθατε να ζείτε έτσι εγώ όχι. Αν θέλουν να τα βάλουν μαζί μου αλίμονό τους. Δεν έχουν καμία ελπίδα και να το βάλουν καλά στο μυαλό τους. Είμαι οργισμένη κι επικίνδυνη. Και είμαστε πολλές και πολλοί, είμαστε παντού, είμαστε ακόμα και μέσα στα σπίτια των φονιάδων. Δεν μπορούν να κρυφτούν από μας όπου κι αν σταθούν. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο εμείς θα μείνουμε όρθιοι, όχι εκείνοι.

Μη μου θυμώνετε, αυτό που με μάθατε κάνω. Μου είπατε ότι η εξέγερση είναι μπάχαλο και καταστροφή. Τώρα που εξεγείρομαι μπάχαλο και καταστροφή θα πάρετε.

Σας αγαπάω. Με το δικό μου τρόπο αλλά σας αγαπάω.

Εχω όμως να φτιάξω το δικό μου κόσμο για να ζήσω τη δική μου ζωή ελεύθερη και για να το κάνω αυτό πρέπει να καταστρέψω το δικό σας κόσμο. Είναι το πιο σημαντικό πράγμα για μένα. Για να το πω με δικές σας λέξεις: αυτή είναι η δουλειά μου.

Ως ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ δεν συμφωνούμε με όλα τα μηνύματα μα αυτό δεν σημαίνει πως θα τα λογοκρίνουμε, είμαστε αντίθετοι με κάθε μορφή βίας, και θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας για το δικαίωμα στην δημόσια και δωρεάν παιδεία, το δικαίωμα στην ζωή, μαζικά και ενωτικά.!


ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ:


Μιλώντας εκ μέρους πολλών Ελλήνων που ζουν στο εξωτερικό, και δυστυχώς δεν είναι σε θέση να βρίσκονται δίπλα σας, στους δρόμους, αυτές τις δύσκολες αλλά και υπέροχες μέρες που γράφεται τη δική σας ιστορία, θέλουμε να σας προσφέρουμε την εγκάρδια συμπαράσταση και υποστήριξη μας. Είμαστε κοντά σας με όποιο τρόπο μπορούμε, διαδίδουμε τη φωνή σας ανα τον κόσμο, γράφουμε άρθρα και ανακοινώνουμε εξελίξεις στον ξένο τύπο. Είμαστε περήφανοι που δεν λυγίζετε κάτω από τον γελοίο εκφοβισμό και ψευτο-τσαμπουκά των μπάτσων, του (παρα)κράτους και των βολεμένων κακογερασμένων εμποράκων. Για πρώτη φορά ανθίζει δειλά-δειλά μια ελπίδα για την διεφθαρμένη και σάπια ελληνική πραγματικότητα κι εσεις είστε τα μπουμπούκια της!

Σας ευχαριστούμε που υπάρχετε και μας δείχνετε τον δρόμο.

Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς,

Ελένη (και λοιποί)

ΒΑΡΚΕΛΩΝΗ 15/12/2008

Ισότητα, ισονομία, δικαιοσύνη, ελευθερία, παιδεία, περίθαλψη. Τίποτα από αυτά δεν ικανοποιείται σήμερα εδώ. Με αφορμή την ΕΝ ΨΥΧΡΩ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ του Αλέξη και με φόντο την απουσία των προαναφερθέντων θεμελιωδών αξιών από τη σημερινή κοινωνία, ο κόσμος είναι στους δρόμους. Ο νέος κόσμος είναι στους δρόμους. Το ΜΕΛΛΟΝ έφτασε, είναι εδώ και σας γκρεμίζει, σας καίει, σας αποκαθηλώνει ως σαθρούς, απορυθμισμένους, παρωχημένους και κενούς τελικά.

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΑΠΑΙΤΕΙ ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ:

ΑΜΕΣΗ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΑΥΤΗΣ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΑΝΙΚΑΝΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΚΗ ΤΙΜΩΡΙΑ ΤΩΝ ΜΠΑΤΣΩΝ-ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ

ΠΡΟΝΟΙΑ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΗΔΗ-ΠΑΙΔΙΑ, ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΠΟΛΛΟΙ.



Η ['solid], η νεολαία του κόμματος Die Linke, δηλώνει την αλληλεγγύη της με τις δίκαιες διαδηλώσεις των μαθητών, των φοιτητών και των συνδικάτων στην Ελλάδα.

Η εν ψυχρώ δολοφονία του μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου από αστυνομικό το περασμένο Σάββατο μας έχει εξοργίσει και την καταγγέλλουμε.

Παρά την απαγγελία κατηγοριών στο δράστη, θεωρούμε συνυπεύθυνη την ελληνική κυβέρνηση για το έγκλημα, καθώς αυτή ανέχεται εδώ και χρόνια τη βίαιη συμπεριφορά της αστυνομίας και αντιμετωπίζει τους αριστερούς διαδηλωτές ως εγκληματίες. Η ελληνική κυβέρνηση όπλισε τον δολοφόνο, ο οποίος ήταν ήδη γνωστός για τη βίαιη συμπεριφορά του. Αυτή η κυβέρνηση δεν έχει το δικαίωμα να απαγγέλει ηθικές κατηγορίες σε όσους καίνε τώρα τις τράπεζες και πετάνε πέτρες.

Γι' αυτό το λόγο καταδικάζουμε τις παράτυπες και βίαιες επιθέσεις της αστυνομίας στους διαδηλωτές, τη χρήση δακρυγόνων μέσα σε κατοικημένες περιοχές και την πολιτική κλιμάκωσης της βίας που ακολουθεί η δεξιά κυβέρνηση. Η αντίσταση στην αστυνομική αυθαιρεσία και την καταστολή αποτελεί βασικό στόχο για ολόκληρη την ευρωπαϊκή Αριστερά, προπάντων από τις διαδηλώσεις κατά της παγκοσμιοποίησης στη Γένοβα, που το ιταλικό κράτος τις αντιμετώπισε με ένα όργιο αστυνομικής βίας. Θεωρούμε ότι οι διαμαρτυρίες κατά της ελληνικής κυβέρνησης αποτελούν, μεταξύ άλλων, έκφραση των σοβαρών κοινωνικών και οικονομικών ατασθαλιών στη χώρα. Το κοινωνικό κράτος απειλείται όλο και περισσότερο, τόσο από τις λανθασμένες πολιτικές αποφάσεις όσο και από τη διεθνή οικονομική κρίση και την κρίση των χρηματαγορών. Το σύστημα υγείας και το εκπαιδευτικό σύστημα βρίσκονται προ της κατάρρευσης. Τα γερμανικά ΜΜΕ τείνουν να παραγνωρίζουν αυτά τα δεδομένα –όπως και τα συνεχή σκάνδαλα και τη διαφθορά της κυβέρνησης– όταν παρουσιάζουν τις διαδηλώσεις στην Ελλάδα.

Καλούμε τα μέλη της ['solid] να πάρουν μέρος στις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας που διοργανώνονται στη Γερμανία και να εκφράσουν εκεί δημόσια την αλληλεγγύη τους στο κίνημα διαμαρτυρίας στην Ελλάδα.
12.12.2008



Paidia eimaste mazi sas.

kai emeis diadilonoyme edo sto Edinbourgo gia esas kai tin dolofonia toy Alexi.


http://alexisedinburgh2008.blogspot.com/

PAIDIA,
Tis efxes mou gia ta kalytera apotelesmata, o agwnas sas einai agwnas olwn twn ellinwn, dinete elpida kai fws. Min masate tipota.

Panagiwtis-Norvigia

"ΜΕΓΑΛΟΙ":

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΓΟΝΙΩΝ

Ο Αλέξανδρος είναι το παιδί μας!

Ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος δεν είναι ο «κανένας»!

ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΑΣ!

Η δολοφονία του είναι δολοφονία και των δικών μας παιδιών!

Δολοφονώντας τη νεολαία, δολοφονείται το αύριο! Δολοφονείται η ζωή!

ΟΛΟΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Η ΒΙΑ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ!

ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Η ΑΤΙΜΩΡΗΣΙΑ ΠΟΥ ΟΠΛΙΖΕΙ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ!

ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ!

ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΠΟΔΕΙΞΟΥΜΕ ΠΩΣ «ΔΕΝ ΞΕΧΑΣΑΜΕ»!

ΝΑ ΠΑΛΕΨΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ! ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΜΕ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!

ΤΟΥΣ ΤΟ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ!!!!

ΟΜΑΔΑ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΠΟΛΙΤΩΝ-ΓΟΝΙΩΝ.

Αθήνα 11/12/2008

ΥΓ. Προσυπογράφετε ή στέλνετε την άποψή σας στο protovoulia_gonion@yahoo.gr



ΑΙΔΩΣ ΑΡΓΕΙΟΙ!

Ντροπή Έλληνες! Πώς είναι δυνατόν να απαντήσουμε ως κοινωνία στην εξέγερση των παιδιών μας, ότι προτιμάμε να τους σπάσουμε το κεφάλι απ’ το να μας σπάσουν τις βιτρίνες; Τόσο πολύ έχουμε δεθεί με το αυτοκίνητό μας, που το προτιμάμε από το παιδί μας; Πώς ανεχόμαστε την αναίσχυντη αλητεία και την ξεδιαντροπιά σύσσωμου του πολιτικού κόσμου, που μας ξανασπρώχνει με κάθε τρόπο πίσω στην καταναλωτική αφασία και ιδιωτεία; Πώς δεν εξεγειρόμαστε, όταν αυτοί που τους ψηφίσαμε δεν διστάζουν να επικαλεστούν τα ίδια τα Άγια και Πανάγια Χριστούγεννα, για να μας ξαναμαντρώσουν στέλνοντάς μας για ψώνια και για δάνεια, όπως ακριβώς ο «συνήγορος» εξυβρίζει το Θεό σαν αυτουργό του φόνου, για να επιτελέσει στη δήθεν δημοκρατία μας το έργο της «δικαιοσύνης»;

Έλληνες ντροπή! Η σημαία μας γράφει πάνω της με αίμα ηρώων (αίμα ίδιο με του τραγικού Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου): Ελευθερία ή Θάνατος!

Έλληνες ντροπή! Μη χάψετε το τελευταίο παραμύθι του εκπνέοντος ψευτορωμαίϊκου κράτους, του θανάσιμα πλέον απ’ τα παιδιά μας λαβωμένου συστήματος. Μη διατηρήσετε αυτό το πτώμα σάπιο. Θάψτε το! Αλλιώς θα στοιχειώσει! Και όταν στοιχειώσει κι η οργή, τα πράγματα αγριεύουν. Γιατι και τα παιδιά μας θα μας φωνάξουν αργότερα, αν τώρα δεν τα στηρίξουμε μένοντας πεισματικά στον καναπέ μας, σαν τον Κολοκοτρώνη, που πριν κάψει την Πελοπόννησο (τι βανδαλισμός!) φώναξε: Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους! Γιατί ο προσκυνημένος πλήρωσε το όπλο και το μισθό του φονιά αστυνομικού.

Έλληνες πατριώτες, θάψτε άφοβα το πτώμα ενός τραγικά αποτυχημένου συστήματος, το οποίο τα παιδιά μας καταβαραθρώνουν με θάρρος:
Θέλει αρετή και Τόλμη η Ελευθερία!
Έχουν και αρετή και τόλμη τα δεκαπεντάχρονα παιδιά μας που μας υπερασπίζονται και πρωτοπορούν, δείχνοντας το δρόμο σ’ όλη την Ευρώπη. Ας τα βοηθήσουμε να ξεγεννήσουν την Ελευθερία μας, να μας λυτρώσουν από τη χυδαιότητα και την ψευτία στην οποία συνηθίσαμε να ζούμε τα τελευταία χρόνια. Ας βρούμε την αρετή και την τόλμη να παραδεχτούμε τη συλλογική ευθύνη. Και μόνο ενός είδους συλλογική ευθύνη δεν είναι φασιστική: Αυτή που αναλαμβάνει καθένας για τον εαυτό του! Αναλάβετε την ευθύνη! Κατεβήτε στο δρόμο!

Τέλος, προς τους πνευματικούς ανθρώπους, που καμώνονται τάχα πως δεν αναγνωρίζουν στην ομόθυμη κραυγή των νέων καμμιά εξέγερση, κανένα αίτημα για γνήσια Ελευθερία, προς όλους αυτούς, οι οποίοι τολμούν να ψελλίσουν ότι το μέλλον δε χτίζεται με βία, μια μόνο απάντηση ίσως καταλάβουν, την πιο ιερή:

Σε γνωρίζω από την κόψη
Του σπαθιού την τρομερή,
Σε γνωρίζω από την όψη,
Που με βία μετράει την γη.


Απ’ τα κόκκαλα βγαλμένη
Των Ελλήνων τα ιερά,
Και σαν πρώτα ανδρειωμένη,
Χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

Εναπομείναντες Ελεύθεροι Πολιορκημένοι


Αγαπημένα μου παιδιά
Συμπάσχουμε γιά το αβάσταχτο πόνο σας με τη δολοφονία του συμμαθητή σας Αλέξη
κατανούμε και συμπαραστεκόμαστε στην οργή , την αγανάκτηση, και στο πάθος σας για όσα απαράδεκτα συνέβησαν, και συμβαίνουν σε βάρος σας, από τους εγκληματίες "συναδέλφους" του δολοφόνου, και από το κράτος που τους εκτρέφει και τους κατευθύνει.
Είμαστε μαζύ σας (και δίπλα σας κάθε μέρα, παρά τα 68 χρόνια ) σας ευχόμαστε να χτίσετε ένα καλύτερο κόσμο, από τον άθλιο που σας παραδώσαμε.
Σας ζητώ ταπεινά συγνώμη γι'αυτό,
Δημήτρης Ζαγορίτης
ΒΎΡΩΝΑΣ


Ο θάνατος του 15χρονου γιου και αδερφού μας....

Με την ανακοίνωσή μας αυτή θα θέλαμε και εμείς μαζί με άλλους
εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων, τους φοιτητές και φοιτήτριες, τους
μαθητές και μαθήτριες, τους πολίτες της Βέροιας, της Θεσσαλονίκης και
όλης της χώρας, να εκφράσουμε την οδύνη μας και παράλληλα την
αγανάκτησή μας για την δολοφονία του 15χρονου γιου και αδερφού μας.

Το χέρι του αστυνομικού δεν το οπλίζει κανένας άλλος παρά ένα κράτος
ανάλγητο μπροστά στις ανησυχίες και τους φόβους των πολιτών του. Το
χέρι του αστυνομικού το οπλίζει μία νοοτροπία προκλητικής
συμπεριφοράς, αδιαφορίας προς τον συνάνθρωπο και βίας που μας θυμίζει
κάθε φορά άλλες εποχές.
Οι αστυνομικοί θα μας βρουν δίπλα τους όταν ζητούν καλύτερες αποδοχές
και περισσότερη εκπαίδευση για να μπορούν να βοηθούν και να κατανοούν
τα προβλήματα των πολιτών. Θα μας βρουν όμως απέναντί τους όταν
θεωρούν τα τραγικά αυτά συμβάντα ως μεμονωμένα, της «κακιάς στιγμής»,
προερχόμενα από ψυχικά διαταραγμένους συναδέλφους τους.
Όταν η απάντηση του αστυνομικού στην πρόκληση είναι ο πυροβολισμός,
τότε το μήνυμα προς την όποια άλλη πλευρά είναι ότι η αρχική της
επιθετική ενέργεια δεν είναι αρκετή και θα πρέπει να γίνει ακόμη
περισσότερο βίαιη, να απαντήσει και αυτή με έναν πυροβολισμό ή γιατί
όχι και με μία βόμβα.

Όταν οι απαντήσεις στις αγωνίες ενός εφήβου και στα ερωτηματικά του
για το μέλλον και το παρόν του κόσμου στον οποίο ζει είναι η διδαχή
της ανταγωνιστικότητας και όχι της συνεργασίας, του εγωισμού και όχι
του αλτρουισμού, του όσο του δυνατόν μεγαλύτερου κέρδους και όχι της
προσφοράς προς τους αδύναμους, του ατομισμού και όχι της
συλλογικότητας (και ο κατάλογος είναι δυστυχώς πολύ μακρύς), τότε οι
αγωνίες μεγαλώνουν και κάποιες φορές μετατρέπονται σε τυφλή βία, αλλά
τις περισσότερες στοιβάζονται στο συλλογικό ασυνείδητο και ξεσπούν τις
στιγμές της κρίσης.

Παράλληλα δεν μπορούμε να μην καταδικάσουμε τη δράση ενός παρακράτους
που με βανδαλισμούς σκορπούν ένα φόβο, όχι διαφορετικό από αυτόν που
σκορπά μία αντιδημοκρατική αστυνομία, όχι τελικά διαφορετικό από αυτόν
που σκορπά η ανεργία αλλά και η απειλή της ανεργίας κατά την εκδήλωση
απεργιών. Ένα φόβο που αρκετές φορές δεν επιτρέπει να συμμετέχουν στο
δημόσιο διάλογο το σύνολο των πολιτών, είτε ο διάλογος αυτός γίνεται
στους τόπους εργασίας είτε στους τόπους κατοικίας είτε στους δρόμους.

Δεν μπορούμε παρά να ευχηθούμε την ανάπτυξη όλο και μεγαλύτερων
συλλογικών δράσεων που παρέχουν την μοναδική προστασία στους
προαναφερόμενους φόβους. Συλλογικές δράσεις σαν αυτές που βλέπουμε
σήμερα να αναπτύσσονται από εκατοντάδες μαθητές και φοιτητές, που με
πορείες και συμβολικές ενέργειες τοποθετούν, έστω και για λίγο, ως
πρώτη τους προτεραιότητα την αξιοπρέπεια, το θάρρος, την ανθρωπιά, τη
συλλογικότητα και όχι την υποδούλωση, το συμβιβασμό και την ανέχεια
που ζουν καθημερινά.


Για όλους τους παραπάνω λόγους θα συμμετέχουμε και εμείς ποικιλόμορφα
στο πένθος και τις αντιδράσεις και θα ενώσουμε τη φωνή μας με όσους
απαιτούν μία δημοκρατική κοινωνία, μια δημοκρατική αστυνομία και ένα
κράτος που θα σέβεται τα αιτήματα και τις αγωνίες των νέων, των
εργαζομένων και όλων των κοινωνικών ομάδων που ζουν τη φτώχεια, τον
αποκλεισμό, την εκμετάλλευση, την αδιαφορία και τα αποτελέσματα του
ανταγωνισμού - ατομισμού που οδήγησε στη κρίση των ημερών μας.

Διδάσκοντες (ΠΔ407)
του Τμήματος Μηχανικών Χωροταξίας και Ανάπτυξης του Α.Π.Θ

μοιαζει ο αγωνας σας αυτες τις μερες να διεκδικει κατι παραπανω απο ενα τελος στην τυφλη βια του κρατους.
μοιαζει να διεκδικει ενα καλυτερο αυριο.
δειξτε μας αυτο το αυριο που εσεις ονειρευεστε.
οργανωστε το συντομοτερο δυνατο, πλαι στις καταληψεις, τις αποχες και τις πορειες σας, συζητησεις.
θα μπορουσαν να ειναι και θεματικες, για να ειναι πιο προσηλωμενες και συγκεκριμμενες.
συζητησεις για την παιδεια. την οικονομια. το περιβαλλον. τον πολιτισμο. τον ελευθερο χρονο. τα δικαιωματα των ανθρωπων. τους μεταναστες. τους ομοφυλοφιλους. τις γυναικες.
εσεις διαλεξτε.
ζητηστε βοηθεια απ τους δασκαλους, τους γονεις, τους φοιτητες.
πειτε μας το αυριο που θελετε.
αναγκαστε τα μεσα μαζικης αποβλακωσης να σας ακουσουν.
καντε την οργη σας ορμη και δημιουργειστε.

Καλη συνεχεια στον δικαιο και ομορφο αγωνα σας.
κρατατε τις ελπιδες μας στα χερια σας.
Γιαννης 27
Αρχιτεκτονας

Γράμμα στους μαθητές

Επειδή λόγω της διαφοράς ηλικίας αλλά και της γενικότερης αποξένωσης είναι δύσκολο να σας μιλήσουμε στο δρόμο σας στέλνουμε αυτό το γράμμα.

Δεν έχουμε καραφλιάσει και δεν έχουμε κάνει κοιλιά (ακόμη) οι περισσότεροι από μας. Είμαστε μέρος του κινήματος του 1990-91. Κάτι θα έχετε ακούσει. Τότε, και ενώ είχαμε καταλάβει τα σχολεία μας για 30-35 μέρες, οι φασίστες σκότωσαν έναν καθηγητή μας επειδή ξεπέρασε το φυσικό του ρόλο (του φύλακα μας) και πέρασε απέναντι, ήρθε με μας, με τον αγώνα μας. Τότε, ακόμη και οι πιο τσαμπουκαλεμένοι από μας κατεβήκαμε στο δρόμο και τα σπάσαμε. Όμως, ούτε διανοηθήκαμε να κάνουμε αυτό που κάνετε σήμερα εσείς χαλαρά και με τη μία: Να την πέσουμε κατευθείαν στα τμήματα (παρά το ότι πολλοί τραγουδούσαμε «φωτιά στα τμήματα…»).

Έτσι, όπως πάντα συμβαίνει στην ιστορία εσείς μας ξεπεράσατε. Οι συνθήκες είναι διαφορετικές φυσικά. Τη δεκαετία του 90 μας πουλούσαν το όραμα της ατομικής εξασφάλισης και κάποιοι από μας το έφαγαν. Τώρα πια το παραμύθι αυτό δεν τρώγεται. Μας το δείξανε τα μεγαλύτερα αδέρφια σας στο φοιτητικό κίνημα του 2006-07 και σεις τώρα τους φτύνετε το παραμύθι στα μούτρα.

Ως εδώ καλά.

Τώρα όμως ξεκινάνε τα ωραία αλλά και δύσκολα.

Θα σας πούμε τι μάθαμε από τις αγώνες μας και τις ήττες μας (γιατί όσο ο κόσμος δεν έχει γίνει δικός μας θα είμαστε πάντα οι χαμένοι) και χρησιμοποιήστε αυτά που μάθαμε όπως θέλετε:

  • Μη μείνετε μόνοι και μόνες σας. Φωνάξτε μας, φωνάξτε όσο περισσότερους ανθρώπους μπορείτε. Πως θα το κάνετε δεν ξέρουμε, εσείς θα βρείτε τον τρόπο. Έχετε ήδη καταλάβει τα σχολεία σας και μας λέτε ότι ο πιο σοβαρός λόγος είναι ότι δε σας αρέσουν τα σχολεία σας. Ωραία. Αφού τα έχετε καταλάβει πια αλλάξτε το ρόλο τους. Μοιραστείτε τις καταλήψεις σας με τους άλλους ανθρώπους. Τα σχολεία ας γίνουν τα πρώτα κτίρια που θα στεγάσουν τις καινούργιες σχέσεις μας. Το πιο δυνατό όπλο που έχουν είναι να μας διαιρούν. Όπως δε φοβάστε να τους σπάτε τα τμήματα γιατί είστε μαζί, έτσι μη φοβηθείτε να μας καλέσετε να αλλάξουμε τη ζωή μας όλοι μαζί.
  • Μην ακούτε καμιά απολύτως πολιτική οργάνωση (ούτε τους αναρχικούς ούτε κανέναν). Κάντε αυτό που εσείς έχετε ανάγκη. Εμπιστευθείτε τους ανθρώπους και όχι τα αφηρημένα σχήματα και ιδέες. Εμπιστευθείτε τις άμεσες σχέσεις σας με τους ανθρώπους. Εμπιστευθείτε τους φίλους σας κάντε όλο και περισσότερους ανθρώπους μέσα από τον αγώνας σας δικούς σας ανθρώπους. Μην τους ακούτε ότι ο αγώνας σας δεν έχει πολιτικό περιεχόμενο και πρέπει δήθεν να αποκτήσει. Ο αγώνας σας είναι το περιεχόμενο. Μόνο τον αγώνα σας έχετε και είναι στο χέρι σας να διαφυλάξετε τη συνέχεια του. Μόνο ο αγώνας σας μπορεί να αλλάξει τη ζωή σας, δηλαδή μόνο εσείς και οι πραγματικές σχέσεις σας με τους συνανθρώπους σας.
  • Μη φοβηθείτε να συνεχίζετε όταν έρχεστε αντιμέτωποι με καινούργια πράγματα. Όλοι μας μεγαλώνοντας έχουμε φυτεμένα πράγματα μέσα στο μυαλό μας. Κι εσείς παρότι είστε μικροί έχετε επίσης. Μην αγνοείτε τη σημασία αυτού του γεγονότος. Εμείς το 91 ήρθαμε αντιμέτωποι με τη μυρωδιά του καινούργιου κόσμου και πιστέψτε μας δυσκολευτήκαμε. Μας είχαν μάθει ότι πάντα πρέπει να υπάρχουν όρια. Μην τρομάζετε με την καταστροφή των εμπορευμάτων. Μην τρομάζετε με το ότι ο κόσμος παίρνει τα πράγματα από τα μαγαζιά. Εμείς τα φτιάχνουμε όλα αυτά, δικά μας είναι. Εσάς (όπως κι εμάς παλιότερα) σας μεγαλώνουν για να σηκώνεστε κάθε πρωί να φτιάχνετε πράγματα που μετά δε θα είναι δικά σας. Να τα πάρουμε όλοι μαζί και να τα μοιραστούμε. Όπως μοιραζόμαστε τους φίλους μας και την αγάπη μεταξύ μας.

Σας ζητάμε συγγνώμη που γράψαμε αυτό το γράμμα στα γρήγορα, αλλά το κάνουμε λουφάροντας από τη δουλειά μας κρυφά από το αφεντικό. Κάθε μέρα είμαστε και μεις στη φυλακή της δουλειάς, όπως και σεις στη φυλακή του σχολείου.

Τώρα θα πούμε ψέματα στο αφεντικό και θα την κάνουμε: Θα έρθουμε να σας συναντήσουμε στο Σύνταγμα.

ΜΕ ΛΕΝΕ ΓΙΩΡΓΟ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ 27 ΧΡΟΝΩΝ. ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΓΩ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΑΠΟ ΤΑ 15
ΜΟΥ.ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΜΠΡΑΒΟ ΓΙΑΤΙ ΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΧΕΤΕ
ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΚΑΝΕΤΕ ΚΑΤΙ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΠΟΥ ΑΛΛΟΙ
ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΙ ΣΑΣ ΔΕΝ ΤΟΛΜΗΣΑΝ.ΝΟΙΩΘΩ ΠΙΟ ΚΟΝΤΑ ΣΕ ΣΑΣ ΠΑΡΑ ΣΤΟΥΣ
ΣΥΝΟΜΙΛΗΚΟΥΣ ΜΟΥ Η ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥΣ ΓΙΑΤΙ ΕΧΕΤΕ ΤΑ ΚΟΤΣΙΑ ΝΑ
ΔΙΕΚΔΙΚΕΙΤΕ ΕΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΕΛΛΟΝ Κ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΣΕΠΗ.ΑΙΤΗΜΑΤΑ
ΜΕ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΑ ΚΕΡΔΗ.ΜΗ ΣΤΑΜΑΤΑΤΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ
ΞΕΚΙΝΗΣΑΤΕ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΣΕ ΠΟΛΛΑ ΜΕΡΗ ΤΟΥ
ΚΟΣΜΟΥ.ΑΠΑΙΤΗΣΤΕ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΠΟΥ ΕΣΕΙΣ ΘΕΛΕΤΕ.

Βολτάροντας στα μπλόγκ, έπεσα πάνω σας.
Μπράβο παιδιά!
Θέλω να σας πώ ότι και το σχολείο που πάει ο γιός μου είναι σε κατάληψη. Είναι το Καλλιτεχνικό Σχολείο Γέρακα.
Συνεχίστε να αγωνίζεστε και να ξέρετε ότι υπάρχουν και γονείς που είμαστε μαζί σας. Θέλω να πιστεύω αρκετοί.

Καλή δύναμη
Ντία

Καλησπέρα παιδιά!!!

Σας συγχαίρω για τον αγώνα σας!!!

Πριν κάποια χρόνια ήμουν κι εγώ μαθήτρια και ήμουν κι εγώ στους δρόμους.

Χαίρομαι που βλέπω πως το μαθητικό κίνημα, όχι μόνο έχει συνέχεια, αλλά είναι και πολύ πιο μαχητικό!!!

Μην αφήσετε κανένα κόμμα να σας καπελώσει.
Όλοι έχουν τους σκοπούς τους, οι οποίοι σίγουρα απέχουν πολύ από τους δικούς σας.

Αγωνιστείτε για το μέλλον σας, αλλά πολύ περισσότερο για το παρόν σας.
Όσοι έχουμε λίγο μυαλό και λίγο φιλότιμο, είμαστε όλοι μαζί σας, δίπλα σας.
Να είστε όλοι σας καλά!!!
Θα τα πούμε στους δρόμους!!!!

ΥΓ: Πολύ καλή δουλειά για τα δακρυγόνα (για τα χημικά για την ακρίβεια) κάνει το maalox διαλυμένο σε νερό. Είναι φάρμακο για το στομάχι και το βρίσκεται στα φαρμακεία σε υγρή μορφή.

Μαθήτριες και Μαθητές
Φοιτήτριες και Φοιτητές
Νέες και Νέοι άνεργοι,

ΜΗ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΤΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ.
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΜΟΛΙΣ ΞΕΚΙΝΗΣΕ.
ΑΝ ΤΟΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΤΕ ΤΩΡΑ, ΣΗΜΕΡΑ, ΑΥΡΙΟ, ΣΕ ΜΙΑ ΒΔΟΜΑΔΑ ΣΕ ΕΝΑ ΜΗΝΑ,ΟΛΑ ΘΑ ΧΟΥΝ ΠΑΕΙ ΧΑΜΕΝΑ.
ΦΤΑΣΤΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΣΤΑ ΑΚΡΑ.
ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΤΕ ΧΑΟΣ
ΚΑΝΤΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΝΑ ΠΑΡΑΛΥΣΕΙ
ΦΤΑΣΤΕ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΚΑΙ ΚΑΝΤΕ ΤΗΝ ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ
ΜΠΟΡΕΙΤΕ
ΜΗΝ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΣΑΣ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ
ΑΝ ΟΛΟΙ ΠΙΣΤΕΥΑΝ ΟΤΙ ΔΕ ΜΠΡΟΥΝ ΤΟΤΕ ΔΕ ΘΑ ΕΙΧΕ ΓΙΝΕΙ ΠΟΤΕ ΚΑΜΙΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ
ΜΠΟΡΕΙΤΕ
ΦΤΑΣΤΕ ΤΟ ΣΤΑ ΑΚΡΑ
ΣΤΑ ΑΚΡΑ
ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΛΕΩ ΑΚΡΑ ΕΝΝΟΩ >>>
ΕΠΙΤΕΘΕΙΤΕ ΣΕ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΑ ΤΜΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΕ ΓΡΑΦΕΙΑ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΣΠΑΣΤΕ ΤΑ ΚΑΙ ΚΑΨΤΕ ΤΑ ΟΛΑ
ΜΗΝ ΕΠΙΤΙΘΕΣΤΕ ΣΕ ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΕΣ ΠΟΛΙΤΩΝ
ΑΥΤΟΙ ΔΕ ΦΤΑΙΝΕ
ΕΠΙΤΕΘΕΙΤΕ ΣΤΟΥΣ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
ΦΤΑΣΤΕ ΤΟ ΣΤΑ ΑΚΡΑ
ΔΕΝ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΜΕΙΝΕΤΕ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΩΣ Η ΓΕΝΙΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΚΑΙ ΕΡΙΞΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ?!!!!!!!!!
ΚΑΝΤΕ ΤΟ ΚΑΙ ΘΑ ΜΕΙΝΕΤΕ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ!!!!
ΠΑΙΔΙΑ ΘΑ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΓΙΑ ΣΑΣ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ. ΓΙΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑΤΑ ΣΑΣ.
ΑΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΤΕ ΤΩΡΑ ΕΧΕΤΕ ΧΑΣΕΙ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΚΕΡΔΙΣΕΙ
ΦΤΑΣΤΕ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΣΤΑ ΑΚΡΑ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΥ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΠΕΣΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
ΜΠΟΡΕΙΤΕ
ΜΠΟΡΕΙΤΕ!!!!!!!
ΦΤΑΣΤΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΣΤΑ ΑΚΡΑ!
ΣΤΑ ΑΚΡΑ!!
ΣΤΑ ΑΚΡΑ!!!
ΕΧΕΤΕ ΞΕΣΗΚΩΣΕΙ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ
ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΑΚΟΜΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΤΙ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΕΧΕΤΕ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ
ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΕΝΤΟΝΑ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΠΕΣΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
ΜΠΟΡΕΙΤΕ
ΡΙΞΤΕ ΤΗΝ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΝΑ ΠΑΜΕ ΣΕ ΕΚΛΟΓΕΣ
ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΠΑΜΕ ΣΕ ΕΚΛΟΓΕΣ ΨΗΦΙΣΤΕ ΟΤΙ ΘΕΛΕΤΕ
ΨΗΦΙΣΤΕ ΟΤΙ ΘΕΛΕΤΕ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΝΔ ΚΑΙ ΠΑΣΟΚ
ΑΥΤΑ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΔΟΚΙΜΑΣΤΗΚΑΝ ΕΠΙ 30 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΑΠΕΤΥΧΑΝ
ΨΗΦΙΣΤΕ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΘΕΛΕΤΕ!!! ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΝΔ ΚΑΙ ΠΑΣΟΚ!!!
ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ!!
ΝΔ ΚΑΙ ΠΑΣΟΚ ΤΑ ΔΟΚΙΜΑΣΑΜΕ ΕΠΙ 30 ΧΡΟΝΙΑ
ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΔΟΚΙΜΑΣΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ
ΚΙ ΑΝ ΑΠΟΔΕΙΧΤΟΥΝ ΚΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΑ ΘΑ ΡΙΞΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΥΤΑ Κ.Ο.Κ.
ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΜΕΙΝΕΤΕ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ?
ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΣΑΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΠΕΣΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
ΚΑΙ ΝΑ ΘΥΜΑΣΤΕ>>
ΕΠΙΤΕΘΕΙΤΕ ΣΕ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΣΥΜΒΟΛΙΖΕΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΚΟΜΜΑΤΑ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ!!!
ΕΠΙΤΕΘΕΙΤΕ ΣΕ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ, ΓΡΑΦΕΙΑ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ, ΒΟΥΛΗ ΚΛΠ ΚΛΠ
ΜΗΝ ΕΠΙΤΕΘΕΙΤΕ ΣΕ ΠΟΛΙΤΕΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΕΣ ΤΟΥΣ
ΕΠΙΤΕΘΕΙΤΕ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΤΑ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΤΗΣ
ΑΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΤΕ ΤΩΡΑ ΟΛΟΙ ΟΙ ΚΟΠΟΙ ΣΑΣ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΠΑΕΙ ΧΑΜΕΝΟΙ
ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΗΣΑΤΕ ΜΟΝΑΧΑ ΟΤΑΝ ΡΙΞΕΤΕ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
ΦΤΑΣΤΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΣΤΑ ΑΚΡΑ
ΣΤΑ ΑΚΡΑ
ΚΑΝΤΕ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΝΑ ΤΡΟΜΑΞΟΥΝ
ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ ΘΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΟΥΝ ΟΤΑΝ ΔΟΥΝ ΟΤΙ ΔΕ ΣΤΑΜΑΤΑΤΕ ΚΑΙ ΟΤΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΥΝΕΧΩΣ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΥΟΥΝ
ΜΗ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΤΕ!!!!!!!
ΜΗ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΤΕ!!!!!!!!!!!!!!!
ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ
ΜΗΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΤΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΦΤΑΣΤΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΣΑΣ ΣΤΑ ΑΚΡΑ!!!
ΣΤΑ ΑΚΡΑ!!!!!!!!!!!!!
Σ Τ Α Α Κ Ρ Α !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος είναι νεκρός, και τίποτα δεν θα τον φέρει πίσω. Οι εκδηλώσεις διαμαρτυρίας και/ή πένθους κάποια στιγμή θα σταματήσουν, αλλά η μνήμη δεν πρέπει να χαθεί. Ένας τρόπος είναι να μετονομαστεί η οδός της στυγερής δολοφονίας σε οδό Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Το προηγούμενο υπάρχει (οδός Αθανασίου Αξαρλιάν) και, αν μια Δημοτική Αρχή το θελήσει, είτε η παρούσα είτε κάποια μελλοντική, είναι στο χέρι της.

Αν συμφωνείτε με αυτή την ιδέα, διαδώστε τη στους γνωστούς σας, ώστε από απλή ιδέα να γίνει ΔΙ-ΕΚΔΙΚΗΣΗ.

ΜΑΖΙ ΣΑΣ!!!!! ΓΙΑ ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΠΟΥ ΚΑΙΕΙ ΚΑΙ ΚΑΙΓΕΤΑΙ!!!

ΣΑΣ ΤΟ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ!!! ΜΑΣ ΤΟ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ!!

Αυτό το γράμμα μπορούσε να είναι σοβαρό. Ή τρυφερό.. Ή δασκαλίστικο… Η αλήθεια είναι πως, αυτό το γράμμα, δεν ξέρει πως θέλει να είναι. Γράφεται.. Ξεκίνησε να πει ένα «ευχαριστώ».

Ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ σε όλους σας και σε όλες σας. Που μας κρατάτε ζωντανούς. Που δεν μας αφήσατε, δεν μας αφήνετε να "ξεχνάμε" αυτό που ήμασταν, αυτό που θέλουμε να είστε. Μεγαλώσαμε, είναι αλήθεια. Και παχύναμε. Λιγάκι. Καλά, πολύ…. Αρχίσαμε να ξεχνάμε χωρίς να το θέλουμε. Αλλά δεν νεκρωθήκαμε. Σε σας το οφείλουμε. ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ για αυτήν τη ρωγμή που ανοίξατε στο παρόν μας. Δένει το παρελθόν των ονείρων μας με το μέλλον των δικών σας ονείρων.

Και μεις θα θέλαμε να σας πούμε πολλά. Αλλά, το καταλάβαμε: πρέπει να σκάσουμε μια φορά και να σας ακούσουμε (αυτό το γράμμα έχει την τάση να μιλάει στο πρώτο πληθυντικό, μάλλον ονειρεύεται)…..Θέλουμε να σας ακούσουμε. Θέλουμε να σας αφουγκραστούμε και να μάθουμε. Να μάθουμε ξανά να ονειρευόμαστε. Να σας κάνουμε μια φορά περήφανους και περήφανες για μας. Να φτιάξουμε μαζί σας ένα στρατό ονειρευτών….

Κοίτα τι κάνατε… μας κάνατε να παραμιλάμε… σαν δεκαπεντάχρονα: Να φτιάξουμε μαζί σας ένα στρατό ονειρευτών που θα πολλαπλασιάζει τα όνειρα. Γιατί τα όνειρα άμα τα πιστέψεις όπως εσείς, πολλαπλασιάζονται. Και μπορεί να σκοτώσουν έναν ονειρευτή, αλλά το όνειρο δεν μπορούν να το σκοτώσουν, ούτε να το φυλακίσουν. Γιατί το όνειρο έχει κιόλας πετάξει. Και είναι γνωστό τοις πάσι πως τα όνειρα δεν πετάνε άσκοπα στους ουρανούς, όχι, τα όνειρα έχουν προορισμό πολύ πολύ συγκεκριμένο: να κατοικήσουν την καρδιά κάποιου. Και πάντα υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν εκείνοι, εκείνες που τα αγκαλιάζουν, τα κάνουν δικά τους και τα πολλαπλασιάζουν. Είστε η ζωντανή απόδειξη γι’ αυτό. Σας ευχαριστούμε. Που αγκαλιάσατε τα όνειρα του Αλέξη. Τα δικά σας όνειρα. Μας επιτρέψατε ξανά να ονειρευτούμε. Να ονειρευτούμε πως δεν χάθηκε το όνειρο για έναν καλύτερο, αλλιώτικο κόσμο. Σας χρειαζόμαστε. Φοβόμαστε να το πούμε –θα γυρίσει ο κόσμος ανάποδα… εμείς πρέπει να είμαστε οι δυνατοί. Αλλά δεν είμαστε…..-, αλλά σας χρειαζόμαστε. Όχι εγώ το παιδί μου αλλά ΕΜΕΙΣ ΕΣΑΣ –είναι τρελό αυτό το γράμμα, επιμένει στον πληθυντικό-.

Πιστέψαμε στον άλλο κόσμο, τον καλύτερο. Τον λαχταράμε ακόμα. Μένει να τον επινοήσουμε. Χωρίς εσάς δεν μπορούμε. Μαζί σας, στους δρόμους, θα μάθουμε να νικάμε το φόβο μας.. Τη σιωπή μας. Τη βόλεψή μας. Βοηθήστε μας…

ΥΓ.1: Δεν είμαστε ένα γενικό υποκείμενο «γονείς» που τα χωράει όλα. Είμαστε συγκεκριμένοι άντρες και γυναίκες που συγκλονιζόμαστε κάθε στιγμή από την ορμή σας.

ΥΓ.2: Μην τα βάζετε με τις καράφλες και το πάχος μας. Α! όλα κι όλα: Θα θυμώσουμε... Βάλτε τα καλύτερα με το φόβο μας. Και μάθετέ μας πώς να τον νικάμε. Μαθαίνοντάς μας να νικάμε το φόβο, θα μάθετε και σεις. Και όλοι μαζί, όλες μαζί θα φτιάξουμε έναν νέο κόσμο. ΣΑΣ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ!!!!

ΥΓ. 3: Παραλίγο να ξεχάσουμε το πιο μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ: για το λαμπάδιασμα της οργής σας που φωτίζει τους δρόμους της πόλης με ξεχασμένες λέξεις και όνειρα. Μας χαρίζετε τις πιο λαμπερές γιορτές. ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ!!!



Μηνύματα μαθητών/τριών:

Aisthanomai eilikrina oti ena efcharisto poly dyskola ekproswpei ta synaisthhmata,poy moy echete gennhsei...!!!!
Ki an tolmhsan na dwsoun to mellon sas antiparoxh se polyethnikous monodromous,eseis kyrievmenoi apo aples anthrwpines axies kai me tropo magika alhthino kathhmerina tous apantate gia to mellon pou e s e i s oneireveste kai to diekdikeite,makria apo sapies kai pseftikes "idees"!!!!!
Ta ypoloipa tha ta moirastoume apo konta ston dromo tou agwna!!!!
Me vathytath ektimhsh kai agvnistiko thavmasmo,
Evelina.

Με αφορμή την παράγραφο που διάβασα στο internet: "Τις πρώτες πρωινές ώρες αποχώρησαν από το Σύνταγμα μαθητές και φοιτητές που έκαναν από το βραδύ του Σαββάτου καθιστική διαμαρτυρία έξω από τη Βουλή".
Οφείλω να κάνω μια ενημέρωση προς τους πάντες για όσους δε γνωρίζουν τι έγινε το Σαββατο στο Σύνταγμα τα πράγματα είχαν ώς εξής:
Χθές, Σάββατο 13 Δεκεμβρίου, απο τις 15:00 είχε καθιστική ειρηνική διαμαρτυρία έξω απο τη Βουλή.
Δεν έχω λόγια για να πέριγράψω τα συναισθήματα όλων μας.. Όταν έφυγαν τα media και προχώρησε η ώρα στις 2:00-3:00 το βράδυ.
Θεε και κύριε (!) ήρθαν άλλες δύο διμοιρίες (με επιφύλαξη χρησιμοποιείται ο όρος δεν γνωρίζω άλλη ονομασία για ματ και κύκλωσαν και αποθήσανε τα παιδιά απο την πλατεία του άγνωστου στρατιώτη με δακρυγόνα και κλωτσιές! Κυριολεκτικά ποδοπάτησαν κόσμο.
Υπήρχε ένα παλικάρι το οποίο απο τις 15:00 μέχρι την νύχτα ήταν στα γόνατα και μιλούσε και κοίταζε έναν αστυνομικό (μέχρι που άλλαζε και ερχόταν άλλος) και του έλεγε γιατί στέκεσαι απέναντί μου; Μυστήρια εικόνα και συναισθήματα..
Ναι τους προκαλέσαμε! Όχι βιαίως αλλά ειρηνικά.. με αγάπη. (Για αλλαγή)
Τους προκαλέσαμε να ενωθούν μαζί μας.. να μην είναι εναντίων μας.. Να μην βρίσκονται ενάντια στους εαυτούς τους, την καρδιά τους, την συνείδησή τους..
Να ταχθούν μαζι με τις συνειδήσεις τους και να στηρίξουν τον αγώνα μας.. που θα πρεπε να είναι και δικός τους αν έχουν παραμείνει άνθρωποι.
Είδα με τα μάτια μου πόσο όντως δύσκολή ήταν η θέση τους..
Κάποιοι τρέμανε.. κάποιοι δάκρυζαν μέσα στις μάσκες και ένας-δύο είχαν ακολουθήσει την έκκλιση μας και είχαν βγάλει τη μάσκα τους...
Πρόσωπα κοκινισμένα και μάτια που δεν μπορούν να κοιτάξουν μάτια κανενός απο κάτω.
Άμα ήσουν εκεί θα άκουγες...
Εμείς εναντιωνόμαστε στη στολή όχι σ εσάς.. Εσείς τα βάζετε με μας! Γιατι;
Βγάλτε τις μάσκες δεν είμαστε κουκουλοφόροι γιατί είστε εσείς;
Δεν φταίνε αυτοί..."Μπάτσοι Γουρούνια Δολοφόνοι" και αμέσως γιουχάρισμα "ΟΥΟΥ.. ΟΧΙ ΔΕΝ ΦΤΑΙΝΕ ΑΥΤΟΙ", "ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΟΙ ΤΟ ΘΕΜΑ" "ΕΙΝΑΙ ΟΝΤΩΣ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΝ ΚΙ ΕΜΑΣ"
"ΕΛΑΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ"
"ΓΙΑΤΙ ΦΟΡΑΤΕ ΜΑΣΚΕΣ"
..
και άλλα πολλά ειπωθηκαν.. αλλα αυτά μάλλον ή θα τα είδατε ή θα τα ακούσατε... Αυτά μπορούν να ακουστούν..
Αυτά που δεν ακούστηκαν ή ακούστηκαν ώς εξής: "Τις πρώτες πρωινές ώρες αποχώρησαν από το Σύνταγμα μαθητές και φοιτητές που έκαναν από το βραδύ του Σαββάτου καθιστική διαμαρτυρία έξω από τη Βουλή"
Ειρηνικά συνέχισέ η βραδιά... Πέρασαν τα μεσάνυχτα και ο κόσμος άρχισε να μειώνεται.. οι κάμερες φύγανε.. πρέπει να είμασταν γύρω στα 300 άτομα.. όταν πέραν της διμοιρίας που ήταν μπροστά μας ήρθε άλλη μία και παρατάχθηκε δεξιά μας και άλλη μία που παρατάχθηκε αριστερά μας... Ο κόσμος θορυβήθηκε.. μάζεψαν οι μισοί τα πράγματά τους και ξανακάθησαν κάτω και οι υπολοιποι πήγαν και παρατάχθηκαν στα πόδια των αστυνομικών και των ΜΑΤ. Μέχρι που η εντολή δώθηκε.... Χημικά και κλωτσιές μεχρι να φύγουν όλοι απο την πλατεία. Εκτοπιστήκαμε στην απέναντι μεριά του δρόμου..
Το παιδί που είχε αφοσιωθεί στην αφύπνιση της ανθρώπινης φύσης των αστυνομικών ήταν καθισμένο στη πλατεία.. είχε ριζώσει.. όπως όσοι θεώρησαν οτι δεν υπάρχει περίπτωση να μας βλάψουν όσο είμαστε ειρηνικοί. Κατέληξε στο δάπεδο ολόκληρος με μια ασπίδα πάνω του, κλωτσιές στο σώμα του και ψεκαστικό χημικών δακρυγόνων στο πρόσωπο.
Καλέσαμε ασθενοφόρο για ακόμα ένα παιδί με άσθμα.
Σαστισμένος ο κόσμος να συνεχίζει να ρωτάει τους ενστολους ΓΙΑΤΙ;
Μένει ο λαός, σοκαρισμένος απο την αντιμρετώπισή τους απο τους ένστολους ανθρώπους απέναντί τους, και συζητάει για μια ώρα περίπου μεταξύ του και με ΜΑΤ και αστυνομία.
Οι διμοιρίες συσπειρώνονται και με τον ίδιο τρόπο σπρώξιμο με ασπίδες, κλωτσιές και χημικά εκτοπίζει τον κόσμο και τον κατευθύνει στη Πανεπιστημίου. Τρομοκρατεία.. Συνθήματα ακούγονται "ΧΟΥΝΤΑ", "ΦΑΣΙΣΜΟΣ", "ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ". Εν τέλη έχουν μέίνει λιγότερο απο 100 άτομα.. Μας πηγαίνουν "καροτσάκι" βόλτα μέχρι την Ομόνοια.. Μέχρι που ο κόσμος αναγκάζεται να φύγει απ όπου μπορεί να βρεί διαφυγή.
Αυτά...
Ναστάζια



Να προχωρήσουμε σε μαζικές αποχές, να συζητήσουμε με τους συμμαθητές μας, να κάνουμε συνελεύσεις σε όλα τα σχολεία. Να κλείσουμε τα σχολεία, να συντονίσουμε την δράση μας και να διεκδικήσουμε τα δίκαια αιτήματα μας. Να τιμωρηθούν παραδειγματικά οι ένοχοι, να σταματήσει να οπλοφορεί η αστυνομία στις περιπολίες και στις διαδηλώσεις, να ρίξουμε την κυβέρνηση που έχει ευθύνη για αυτή την κατάσταση.

ΔΕΥΤΕΡΑ 15/12 ΣΤΙΣ 12:00 ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΤΗΝ ΣΤΗΝ ΜΑΖΙΚΗ ΚΑΘΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΊΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΤΤΙΚΗΣ (στάση ΜΕΤΡΟ Αμπελοκήπων)

ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΟΛΕΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΘΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΣΤΑ ΚΕΝΤΡΙΚΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΑ ΤΜΗΜΑΤΑ.


ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟΥ

ΣΧΟΛΕΙΩΝ - ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΣ

Αυτό το παιδί πέθανε. Ο Αλέξανδρος- Ανδρέας ήταν 15 χρονών. Πήγαινε σχολείο όπως όλοι μας. Δεν ανήκε σε καμία παράταξη. Πέθανε χωρίς να φταίει. Γιατί κάποιος το αποφάσισε. Γιατί ένα ''όργανο της τάξεως'' σήκωσε το χέρι του το οποίο ήταν οπλισμένο με την απελπισία μιας μάνας, μιας αδελφής, μιας οικογενείας. Μιας ολόκληρης κοινωνίας.

Αυτό το παιδί πέθανε. Αλέξανδρος-Ανδρέας ήταν 15 χρονών. Είχε μια ολόκληρη ζωή μπροστά του. Έφυγε ξαφνικά. Μέρες που οικογένειες στολίζουν με χρώμα τα σπίτια τους, μια οικογένεια θα στολίσει έναν τάφο που μέσα θα έχει μια νεαρής ηλικίας σωρό.

Αυτό το παιδί πέθανε. Ο Αλέξανδρος-Ανδρέας ήταν 15 χρονών. Βγήκε ένα βράδυ με τους φίλους του. Με την παρέα του. Με ανθρώπους που κάνουν τον όποιον να χαίρεται και να ξεχνάει βάσανα. Βγήκε και διασκέδασε όπως κάθε παιδί της ηλικίας του ένα βράδυ Σαββάτου.

Αυτό το παιδί πέθανε. Ο Αλέξανδρος-Ανδρέας ήταν 15 χρονών. Συμπαραστεκόμαστε στην τραγική οικογένεια. Θεωρούμε πως ευθύνες δεν έχει μόνο ''το όργανο της τάξεως'', αλλά και η κυβέρνηση.

Αυτό το παιδί πέθανε. Ο Αλέξανδρος-Ανδρέας ήταν 15 χρονών. Μαζικές καταλήψεις, πορείες, διαμαρτυρίες και πολλά άλλα. Το πένθος μας. Ο μόνος τρόπος για να δήξουμε τη θλίψη μας και την οδύνη μας. Οδύνη για έναν νέο τον οποίο πολλοί δεν τον ξέραμε. Και πολλοί τον γνωρίζανε. Παίζανε και μιλάγανε μαζί του κάθε μέρα.

Αυτό το παιδί πέθανε. Ο Αλέξανδρος-Ανδρέας ήταν μόλις 15 χρονών.

ΖΩΗ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΑΞΙΖΟΥΝ..!


Ένα παιδί 15 μόλις ετών πέθανε, για την ακρίβεια δολοφονήθηκε. Και δεν φτάνει μόνον αυτό, το παιδί αυτό, ο Αλέξανδρος Ανδρέας Γρηγορόπουλος σκοτώθηκε από σφαίρα ενός "οργάνου της τάξεως", η οποία σφαίρα δήθεν κατέληξε στην καρδιά του μετά από κρούση της στο έδαφος η οποία έγινε για εκφοβισμό(αυτό υποστηρίζει ο αστυνομικός που διέπραξε κάτι τόσο ΤΡΑΓΙΚΟ, που ακόμα και κατά λάθος να συνέβαινε θα ήτανε φρικτό, πόσο μάλλον τώρα.) .
Δεν είμαστε προκατειλημμένοι απέναντι σε όσους φοράνε στολή και έχουνε στην κατοχή τους κάποιου είδους όπλο, αλλά καταδικάζουμε, όσους από αυτούς εκμεταλλεύονται τα παραπάνω για να κάνουνε φιγούρα και να πουλήσουνε την ψεύτικη μαγκιά τους.
Ο Αλέξανδρος πήγαινε σχολείο όπως όλοι μας. Δεν ανήκε σε καμία παράταξη. Πέθανε χωρίς να φταίει. Γιατί κάποιος είχε την άνεση να τραβήξει απέναντι του όπλο. Γιατί ένα "όργανο της τάξεως" σήκωσε το χέρι του το οποίο ήταν οπλισμένο με την απελπισία μιας μάνας, μιας αδελφής, μιας οικογενείας, ολόκληρης της ομάδας που σήμερα αποκαλούμε κοινωνία. Και αναρωτιόμαστε και εμείς σαν παιδιά που είμαστε. Ποιός έδωσε σε αυτό το άτομο αυτή την εξουσία ; Ποιός τον έκανε να αποκτήσει μια τέτοια άνεση, ώστε να πράξει κάτι το τόσο ΑΠΑΝΘΡΩΠΟ αλλά και ΑΔΙΚΟ ;;
Το παιδί αυτό ήτανε ένα, αγόρι που είχε όλη την ζωή μπροστά του, καλός μαθητής, από εύπορη οικογένεια και με πολύ καλές προϋποθέσεις για το μέλλον. Έφυγε ξαφνικά το βράδυ ενός Σαββάτου που είχε βγει όπως όλα τα παιδία της ηλικίας του με την παρέα του να διασκεδάσει. Που να φανταζότανε ότι θα κατέληγε στην άσφαλτο των Εξαρχείων με μία σφαίρα κολλημένη στη καρδιά.
Μέρες που οικογένειες στολίζουν με χρώμα τα σπίτια τους, μια οικογένεια θα στολίσει έναν τάφο που μέσα θα έχει μια νεαρής ηλικίας σωρό. Όλοι μαζί δείχνουμε τον σεβασμό και την κατανόηση μας προς αυτούς τους ανθρώπους που κάθε χρόνο στις 6 Δεκεμβρίου θα θυμούνται χωρίς, να μπορούνε να το αποφύγουνε, αυτό το απερίγραπτο με λέξεις συμβάν. Συμπαραστεκόμαστε στην άτυχη οικογένεια.
Θεωρούμε πως ευθύνες δεν έχει μόνο "το όργανο της τάξεως", αλλά και η κυβέρνηση. Γιατί εάν η ""κυβέρνηση"" μας ήξερε να διαχειρίζεται με σωστό τρόπο τα δικαιώματα που εμείς της δώσαμε δεν θα ήμασταν τώρα σε αυτή τη θέση.
Μαζικές "καταλήψεις", πορείες, διαμαρτυρίες και πολλά άλλα. Το πένθος μας. Ο μόνος τρόπος για να δήξουμε τη θλίψη μας και την κατανόηση μας. Θλίψη για έναν νέο τον οποίο είτε τον ξέραμε είτε όχι θα τον θυμόμαστε για πάντα.
Μπορούμε όλοι να συμβάλουμε στον αγώνα απέναντι σε ένα κράτος που αντί να μας προστατεύει, μας ΦΟΝΕΥΕΙ.
Μαζί με το λαό, τους εργαζόμενους γονείς μας και τους φοιτητές.

Καταδικάζουμε τη στυγερή δολοφονία του 15χρονου νέου από αστυνομικούς.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΟΓΙΑ. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΕΞΕΙΣ.ΑΙΜΑ ΣΤΟ ΑΙΜΑ ΠΟΥ ΕΧΥΣΕ Ο ΑΛΕΞΗΣ.


ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕ

.

Α.
ΓΕΝlΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΔΑΚΡΥΓΟΝΩΝ
1. ΠΟΥ ΔΡΟΥΝ ΚΑΙ ΤΙ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΤΑ ΔΑΚΡΥΓΟΝΑ
Το κυριότερο δακρυγόνο αέριο που χρησιμοποιείται στην ελλάδα είναι το CS. Αυτό περιέχουν και οι χειροβομβίδες και τα ψεκαστήρια. Η κύρια χρήση του είναι στην αντιμετώπιση διαδηλώσεων και εξεγέρσεων στις φυλακές, σαν μέσο εξουδετέρωσης. Σε πολύ μικρές ποσότητες το CS έχει απλά μια ερεθιστική μυρωδιά. Σε μεγαλύτερες ποσότητες τα μάτια κλείνουν ανεξέλεγκτα, καίγονται και δακρύζουν ασταμάτητα. Η μύτη καίγεται και τρέχει και το υγρό δέρμα νιώθει έντονα καψίματα. Προκαλείται έντονος βήχας και ασφυξία στο λαιμό και το θώρακα. Συχνά παρατηρείται ζαλάδα ή ναυτία. Σε πολύ μεγάλες δόσεις προκαλούνται επικίνδυνα εγκαύματα στο δέρμα και εκτεταμένη καταστροφή των ιστών, ενώ η άμεση επαφή με τα μάτια μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφή του κερατοειδούς. Προκαλούνται προβλήματα στο γαστρεντερικό σύστημα και φλεγμονές στο δέρμα και το αναπνευστικό σύστημα. Τα άτομα που πάσχουν από άσθμα ή υπέρταση μπορεί να αντιμετωπίσουν πολύ σοβαρότερα προβλήματα και να χρειαστεί η άμεση εισαγωγή τους σε νοσοκομείο.
Όλα τα αποτελέσματα παρουσιάζονται 20 με 60 δευτερόλεπτα μετά τη ρίψη του δακρυγόνου και διαρκούν από 10 έως 30 λεπτά από τη στιγμή που μετακινούμαστε σε καθαρή ατμόσφαιρα. Το ψεκαστήρι αδειάζει με συνεχή χρήση 16 δευτερολέπτων, φτάνει αμέσως σε απόσταση 20 - 30 μέτρων και το δακρυγόνο διαχέεται σε απόσταση 200 - 300 μέτρων. Δεν επηρεάζεται από τη βροχή (έτσι λένε) ή τη Θερμοκρασία της ατμόσφαιρας (εμείς ξέρουμε ότι το δροσερό νερό σε 15 λεπτά έχει εξουδετερώσει τη μισή δράση του δακρυγόνου).
Η ευαισθησία στα δακρυγόνα διαφέρει από άτομο σε άτομο. Εξαρτάται από τη συναισθηματική κατάσταση, τη νευρικότητα, τη φυσική δραστηριότητα, τη θερμοκρασία και την υγρασία του σώματος. Όσο πιο θερμό και υγρό είναι το σώμα, τόσο μεγαλύτερη η δράση των δακρυγόνων. Γενικά, η αδρεναλίνη είναι το καλύτερο αντίδοτο. .

2. ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΗ ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ

Α) Σώμα
Προληπτiκά: Πριν ξεκινήσουμε από το σπίτι, επιβάλλεται να έχει προηγηθεί ένα καλό μπάνιο, ώστε να απομακρυνθούν από το σώμα ακόμα και τα ίχνη λιπαρότητας. και να μειωθεί η δυνατότητα του σώματος να ιδρώνει. Επιβάλλονται τα μακριά ρούχα για να αποφευχθούν τα εγκαύματα ή απλά ο πόνος που προκαλεί το κάψιμο στο δέρμα. Καλό είναι να αποφεύγονται τα συνθετικά ρούχα (για παράδειγμα τα μπουφάν flying) γιατί απορροφούν μεγάλη ποσότητα χημικών καi ενισχύουν τον ιδρώτα, που βοηθά τα δακρυγόνα στη δράση τους και γίνεται πιο έντονο το κάψιμο. Να προτιμούνται τα βαμβακερά υφάσματα (κολεγιακά, φούτερ, τζην, βαμβακερές φόρμες, τα δερμάτινα μπουφάν δεν είναι πρόβλημα αλλά μόνο σε πολύ κρύο καιρό).

Σε περίπτωση έκθεσης σε δακρυγόνα, τα ρούχα πρέπει να αλλάζουν με την πρώτη ευκαιρία και να μπαίνουν αμέσως σε νερό με πολύ σαπούνι ή σε διάλυμα σόδας (ακολουθούν οδηγίες για την παρασκευή του διαλύματος σόδας) για τουλάχιστον 15 λεπτά. 'Επειτα μπορούν να πλυθούν κανονικά.

Β) Λαιμός και πρόσωπο, μάτια


Οι πιο ευαίσθητες περιοχές είναι αυτές του λαιμού και του προσώπου, οι οποίες είναι συνήθως και οι πιo εκτεθειμένες στα δακρυγόνα. Το χημικό αέριο εκμεταλλεύεται την υγρασία του σώματος στα σημεία αυτά (λιπαρότητα δέρματος και ιδρώτας) για να δράσει.


Προλυπτικά:
Πριν από οποιοδήποτε άλλο μέσο προστασίας, ο λαιμός και το πρόσωπο πρέπει να πλένονται πολύ καλά (αφήνοντας πυκνό διάλυμα σαπουνιού πάνω στο δέρμα για ένα δίλεπτο) με ένα πολύ αλκαλικά στερεό σαπούνι. Το πλύσιμο πρέπει να γίνει πριν ξεκινήσουμε για την πορεία. Το πλύσιμο αυτά βοηθάει στην απομάκρυνση οποιουδήποτε ίχνους λιπαρότητας από το δέρμα του λαιμού και του προσώπου. Αυτά είναι απαραίτητο να γίνει γιατί τα λιπαρά συστατικά βοηθούν το δακρυγόνο να απορροφηθεί και να δράσει για τα καλά στο δέρμα. Για το λόγο αυτό δεν πρέπει να μπαίνει και οποιαδήποτε λιπαρή κρέμα στο δέρμα ή τα χείλη, όπως για παράδειγμα βαζελίνη, liposan ή μακιγιάζ. Η βαζελίνη μπορεί να χρησιμοποιήθηκε στο παρελθόν σαν άμυνα απέναντι στα δακρυγόνα, αλλά τότε ο τύπος των δακρυγόνων ήταν εντελώς διαφορετικός. Σήμερα η βαζελίνη και τα λεμόνια είναι καταστρεπτικά για το δέρμα.
Για να διατηρηθεί το δέρμα ξηρό, αναγκαίο είναι να χρησιμοποιηθεί στο πρόσωπο μια παιδική πούδρα μετά το πλύσιμο και το στέγνωμα του δέρματος. Επειδή oi παιδικές πούδρες είναι πολύ άσπρες και μπορεί να μοιάζουμε με ζόμπι, εναλλακτικά μπορεί να χρησιμοποιηθεί μια πούδρα για μακιγιάζ (αυτές που κυκλοφορούν σε κουτί με καθρεφτάκι). Μια ποσότητα πούδρας ή το κουτάκι με το καθρευτάκι πρέπει να τα έχουμε μαζί μας για να τα χρησιμοποιούμε όποτε, στη διάρκεια της πορείας νιώθουμε το δέρμα μας στο πρόσωπο υγρά ή λιπαρό. Πρέπει δηλαδή να έχουμε μαζί μας είτε ένα σακουλάκι το οποίο Θα περιέχει πούδρα και ένα βαμβάκι εμποτισμένο στην πούδρα, είτε το κουτάκι των καλλυντικών. ΕΙΝΑΙ ΑΣΤΕΙΟ, ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ. Στο πρόσωπο πρέπει να απλώνεται ομοιόμορφα μεγάλη ποσότητα πούδρας και να μένει για ένα δίλεπτο πριν σκουπιστεί ή να μην σκουπίζεται καθόλου. Πρέπει να απλώνεται και στα φρύδια ή τα γένια, αν και μάλλον οι περιοχές με τρίχες θα έχουν πρ6βλημα στο άπλωμα. Η ξηρότητα που δημιουργεί η πούδρα είναι σωτήρια για το πρόσωπο σε περίπτωση που φάμε δακρυγόνο από μικρή απόσταση.
Γενικά τα βαμβακερά υφάσματα βοηθούν στο να αποφεύγεται η άμεση επαφή του δέρματος με τα χημικά και να μειώνεται η αίσθηση του καψίματός. Για το λόγο αυτό καλά είναι ο λαιμός να είναι τυλιγμένος με ένα μεγάλο βαμβακερό μαντήλι ή ύφασμα με πυκνή ύφανση, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί πάνω στο πρόσωπο σε περίπτωση ρίψης δακρυγόνων. Αν συμβεί αυτό, το μαντήλι πρέπει να αλλαχθεί μια - δυο φορές (ανάλογα με την ώρα που θα τρώμε χημικά και ανάλογα με την ποσότητά τους) με ένα φρέσκο, γιατί αν απορροφήσει μεγάλη ποσότητα δακρυγόνων, το αποτέλεσμά του θα είναι πολύ άσχημο για το δέρμα και για την αναπνοή. Άρα πρέπει να έχουμε μαζί μας τρία μαντήλια, ένα στο λαιμό και δύο εφεδρικά. Τα μαντήλια αν βραχούν για κάποιο λόγο, πρέπει να αλλαχτούν αμέσως. Διαφορετικά απορροφούν χημικά και υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να λιποθυμήσουμε απότομα.
Για τα μάτια τώρα πρέπει να έχουμε υπόψη μας τα εξής: Όσοι φορούν φακούς επαφής, καλά είναι στις πορείες να τους αντικαθιστούν με γυαλιά, τα οποία πρέπει να τα στηρίζουν με μια αθλητική κορδέλα (αυτό ισχύει γενικά για άσους φορούν γυαλιά, ανεξάρτητα από τα δακρυγόνα). Εάν φοράμε φακούς επαφής, μπορεί οι χημικές ουσίες να συσσωρευτούν στην περιφέρεια της επαφής του φακού με το μάτι, επειδή εκεί μαζεύονται περισσότερα υγρά και να προκληθεί σοβαρότατο έγκαυμα στο μάτι, που μπορεί να είναι και ανεπανόρθωτο.
Αν αποφασίσουμε οτι θέλουμε οπωσδήποτε να προφυλάξουμε τα μάτια μας, η μόνη λύση προς το παρόν είναι τα γυαλιά κολύμβησης. Αυτά πρέπει να είναι καλής ποιότητας, με μαλακό πλαστικό στα σημεία επαφής με το πρόσωπο ώστε να εφαρμόζουν αεροστεγώς. Γυαλιά πρέπει να χρησιμοποιούν έτσι και αλλιώς όσοι έχουν οποιουδήποτε είδους αλλεργία στα μάτια. ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΟΧΗ:
Μεταξύ των γυαλιών και των ματιών μπορεί να δημιουργηθεί κατάσταση υποπίεσης, ειδικά αν τα φοράμε πολλή ώρα ή αν για κάποιο λόγο δεχτούμε χτύπημα στα μάτια. Αυτό σημαίνει ότι αν προσπαθήσουμε να τα βγάλουμε ή αν νιώσουμε τα μάτια να πιέζονται και επιχειρήσουμε να τα διορθώσουμε για να μην μας ενοχλούν, η κίνηση αυτή δεν πρέπει να γίνει απότομα γιατί ΜΠΟΡΕ1 ΝΑ ΜΑΣ ΒΓΕΙ ΤΟ ΜΑΤΙ!!! (ιατρικά λέγεται αποκόλληση). Τι κάνουμε λοιπόν: Πιάνουμε με δυο δάχτυλα μια ελαστική άκρη από τα γυαλιά κάτω από το μάτι και πάνω από το μάγουλο. Την ανασηκώνουμε ελαφρά, έτσι ώστε να καταλάβουμε ότι μπήκε λίγος αέρας. Μόνο μετά από αυτήν την κίνηση είμαστε έτοιμοι να αφαιρέσουμε ή να διορθώσουμε τα γυαλιά. Καλό είναι να γίνουν μερικές πρόβες πριν τα γυαλιά αυτά χρησιμοποιηθούν στην πράξη. Επειδή πάντα τα γυαλιά μετά από κάποια ώρα χρήσης θαμπώνουν, καλό είναι να προμηθευτούμε ένα ειδικό αντιθαμβωτικό σπρέυ σιλικόνης (από το μαγαζί με αθλητικά είδη που θα πάρουμε τα γυαλιά) και να ψεκάσουμε τα γυαλιά μας σύμφώνα με τις οδηγίες.

Σε περίπτωση έκθεσης σε δακρυγόνα: Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ώσπου να δράσουν για τα καλά τα δακρυγόνα έχουμε περιθώριο 20 ολόκληρα δευτερόλεπτα για να αντιδράσουμε. Αυτό βέβαια ισχύει στην περίπτωση που δεν μας ρίχνουν οι 'Ελληνες μπάτσοι το ψεκαστήρι απευθείας στη μούρη. Αυτό σημαίνει ότι προλαβαίνουμε να φορέσουμε τα γυαλιά αν είναι απαραίτητο να τα έχουμε μαζί μας και να βάλουμε τις μάσκες (βλέπετε παρακάτω) ή τα μαντήλια στο πρόσωπο. Είναι αυτονόητο ότι για να μείνουμε στη θέση μας και να τα κάνουμε όλα αυτά χρειάζεται ψυχραιμία και αποφασιστικότητα.
Στην περίπτωση τώρα που τα δακρυγόνα δρουν και νιώθουμε σε μεγάλο βαθμό τις επιδράσεις τους στο πρόσωπο και το λαιμό, ο σίγουρος τρόπος για να ανακουφιστούμε αμέσως είναι να ρίξουμε στο δέρμα που καίγεται διάλυμα σόδας από ένα ψεκαστήρι για λουλούδια που θα έχουμε μαζί μας. Το διάλυμα αυτό πρέπει να το έχουμε φτιάξει στο σπίτι από την προηγούμενη μέρα.
Η διαδικασία είναι η εξής:
Ρίχνουμε μια μεγάλη κούπα νερό εντελώς γεμάτη (1/4 του λίτρου) σε μια μεγάλη κατσαρόλα. Τη βάζουμε στη φωτιά και όταν αρχίσει να ζεσταίνεται προσθέτουμε σιγά σιγά σόδα μαγειρική (υπάρχει στα σουπερμάρκετ). Προσέχουμε γιατί συχνά η σόδα θα φουσκώνει και μπορεί να χυθεί από την κατσαρόλα. Σ' αυτή την περίπτωση απλά θα βγάζουμε κάθε τόσο την κατσαρόλα από τη φωτιά. Ανακατεύουμε συνέχεια και δεν αφήνουμε το νερό να βράσει, αλλά σβήνουμε τη φωτιά και συνεχίζουμε να ρίχνουμε τη σόδα μέχρι να μπορεί να διαλυθεί. Όταν δεν μπορεί να διαλυθεί σταματάμε. Αφήνουμε το διάλυμα να κρυώσει, το βάζουμε (όσο χωράει) σε ένα μικρό ψεκαστήρι για λουλούδια προσέχοντας να μην μπει καθόλου στερεή σόδα που μπορεί να υπάρχει στον πάτο της κατσαρόλας, και το αφήνουμε στο ψυγείο. Καλό είναι πριν ξεκινήσουμε για την πορεία να το βάλουμε στην κατάψυξη για μισή ώρα, έτσι ώστε αν χρειαστεί να το χρησιμοποιήσουμε να είναι κρύο. 'Η μπορούμε πριν φύγουμε από το σπίτι να ρίξουμε στο ψεκαστήρι μερικά παγάκια. Αυτό είναι απαραίτητο, γιατί η αντίδραση της σόδας με το δακρυγόνο παράγει επιπλέον θερμότητα. Επίσης το δροσερό διάλυμα ανακουφίζει τρομερά και σε πολύ μικρό χρόνο εξουδετερώνει το δακρυγόνο. Ψεκάζοντας τη σόδα στο πρόσωπο Θα συνέλθουμε αμέσως. Προσοχή! Αν δεν φοράμε τα γυαλιά κολύμβησης, τα μάτια πρέπει να είναι κλειστά όταν ψεκάσουμε τη σόδα στο πρόσωπο και δεν πρέπει να ανοίξουν πριν τα σκουπίσουμε εξωτερικά με ένα στεγνό μαντήλι που δεν έχει δεχτεί δακρυγόνο.
ΔΕΝ ΤΡΙΒΟΥΜΕ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟ ΛΑΙΜΟ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ. ΠΑΝΤΑ ΜΕΣΟΛΑΒΟΥΝ ΥΦΑΣΜΑΤΑ.
Όταν βρεθούμε στο σπίτι ή σε άλλο ασφαλές σημείο. πρώτα αλλάζουμε τα εξωτερικά ρούχα. Στη συνέχεια πλένουμε πρώτα τα χέρια με κρύο νερό και ένα στερεό αλκαλικό σαπούνι δύο φορές. 'Επειτα πλένουμε το πρόσωπο και το λαιμό δύο φορές με το ίδιο σαπούνι. 'Ετσι θα είμαστε σε λίγη ώρα απολύτως καλά.

Γ) Αναπνοή
'Εχουμε φροντίσει να εφοδιαστούμε απο μαγαζιά που πουλάνε βιομηχανικά είδη (τέτοια είναι γεμάτη η Αθηνάς και ο Πειραιάς) απλή άσπρη μάσκα που περιέχει
εσωτερικά ψήγματα ενεργού άνθρακα. Οι μάσκες αυτές είναι δύο ειδών: Οι απλές που είναι ίδιες εμφανισιακά με τις μάσκες των μπογιατζήδων, αλλά λίγο πιο σκούρες και οι άσπρες που έχουν μια μικρή βαλβίδα μπροστά για να διευκολύνεται η αναπνοή. Οι πρώτες κοστίζουν γύρω στις 1500 δρχ, και είναι μιας χρήσης αν φάμε δακρυγόνα (αλλιώς τις διατηρούμε σε κλειστή σακούλα). Οι δεύτερες είναι προτιμότερες γιατί δεν μας δημιουργούν προβλήματα κόπωσης, καθώς διευκολύνεται η αναπνοή, είναι λίγο δυσκολότερο να βρεθούν και κοστίζουν γύρω στις 4000 δρχ. Αυτές μπορούν να χρησιμοποιηθούν περισσότερες φορές. Διατηρούνται επίσης σε σακουλάκι, είτε τις χρησιμοποιήσουμε είτε όχι. Πρέπει να έχουμε τη μάσκα μαζί μας και να την έχουμε δοκιμάσει αρκετές φορές στο πρόσωπο για να μπορούμε να τη φορέσουμε αμέσως αν χρειαστεί και να εξασφαλίσουμε τη μέγιστη δυνατή εφαρμογή στο πρόσωπο. 'Εχουμε τη μάσκα στο λαιμό και τη φοράμε μόλις δούμε τους μπάτσους να φοράνε τις δικές τους. Αν μας ψεκάσουνε πριν βάλουν τις μάσκες τους και δεν προλάβουμε να βάλουμε τις μάσκες, το κάνουμε το συντομότερο δυνατό. Πρέπει να έχουμε εμπιστοσύνη στις μάσκες μας.
Μάσκες με φίλτρα ενεργού άνθρακα χρησιμοποιούν και οι μπάτσοι. Οι δικές τους είναι full face, με μαλακό ελαστικό για να εφαρμόζουν καλά στο πρόσωπο, αλλά έχουν τα εξής μειονεκτήματα, που πρέπει να τα έχουμε υπόψη μας για να ξέρουμε ότι μπορούμε να βρεθούμε αρκετές φορές σε πλεονεκτικότερη Θέση:
1 ) Τα φίλτρα τους έχουν πάχος τουλάχιστον τρία εκατοστά. Αυτό σημαίνει ότι δυσκολεύονται ιδιαίτερα στην αναπνοή και την κίνησή τους, όσο καλό σύστημα αναπνοής κι αν έχει η μάσκα.
2) Εξαιτίας του μεγέθους και του σχήματος της μάσκας δεν έχουν καλή οπτική επαφή με την περιοχή και δυσκολεύονται ιδιαίτερα όταν υπάρχει καπνός (π.χ. καπνογόνα ή ο καπνός από τα ίδια τους τα δακρυγόνα).
3) Οι οδηγίες των μασκών τους αναφέρουν ότι δεν πρέπει να βρίσκονται σε περιοχή όπου η συγκέντρωση των δακρυγόνων είναι πολύ ψηλή.
4) Για λόγους οικονομίας δεν αλλάζουν συχνά τα φίλτρα τους και μπορεί να έχουν χειρότερα προβλήματα από τα δικά μας όταν βρίσκονται μέσα σε περιοχή πνιγμένη στα δακρυγόνα, καθώς δεν μπορούν να βγάλουν τη μάσκα ή να πάνε σε καθαρό αέρα.

Σαν τελικό συμπέρασμα, όταν μας έχουν λούσει με δακρυγόνα (βομβίδες), προσπαθούν να είναι μακριά μας. Αυτό δεν ισχύει γiα το ψεκαστήρι, που τους δίνει το πλεονέκτημα να μας ρίχνουν από μικρή απόσταση. Ακόμα και τότε το πιο πιθανό είναι να μην φορούν τις μάσκες τους και άρα να μην μπορούν να επιτεθούν αμέσως για ξύλο και συλλήψεις, αφού η πλευρά μας είναι γεμάτη χημικά. Προσπαθούμε τότε να απομακρυνθούμε λίγο, για να τους αναγκάσουμε να μπουν στην ψεκασμένη περιοχή αν θέλουν να μας πλησιάσουν. Ο χρόνος που Θα μεσολαβήσει για να φορέσουν τις μάσκες τους μας αφήνει το περιθώριο να προετοιμαστούμε. H κατάλληλη προετοιμασία από την πλευρά μας, σε συνδυασμό με την απαιτούμενη ψυχραιμία, αφαιρεί από τους μπάτσους το σημαντικότερο πλεονέκτημά τους, που είναι η αίσθηση της υπεροχής του επιτιθέμενου. Όσο παράξενο κι αν ακούγεται, μας βοηθά να βρισκόμαστε κοντά τους ή να τους κάνουμε επιθέσεις. Ο βαρύς εξοπλισμός τους τούς κάνει δυσκίνητους, ιδρώνουν εύκολα και το δικό τους δέρμα σε πρόσωπο και λαιμό καίγεται το ίδιο, δεν βλέπουν καλά και βέβαια όσοι δεν είναι πολύ μαύροι φασίστες είναι δημόσιοι υπάλληλοι.

 

blogger templates | Make Money Online