Αυτό το παιδί πέθανε. Ο Αλέξανδρος- Ανδρέας ήταν 15 χρονών. Πήγαινε σχολείο όπως όλοι μας. Δεν ανήκε σε καμία παράταξη. Πέθανε χωρίς να φταίει. Γιατί κάποιος το αποφάσισε. Γιατί ένα ''όργανο της τάξεως'' σήκωσε το χέρι του το οποίο ήταν οπλισμένο με την απελπισία μιας μάνας, μιας αδελφής, μιας οικογενείας. Μιας ολόκληρης κοινωνίας.

Αυτό το παιδί πέθανε. Αλέξανδρος-Ανδρέας ήταν 15 χρονών. Είχε μια ολόκληρη ζωή μπροστά του. Έφυγε ξαφνικά. Μέρες που οικογένειες στολίζουν με χρώμα τα σπίτια τους, μια οικογένεια θα στολίσει έναν τάφο που μέσα θα έχει μια νεαρής ηλικίας σωρό.

Αυτό το παιδί πέθανε. Ο Αλέξανδρος-Ανδρέας ήταν 15 χρονών. Βγήκε ένα βράδυ με τους φίλους του. Με την παρέα του. Με ανθρώπους που κάνουν τον όποιον να χαίρεται και να ξεχνάει βάσανα. Βγήκε και διασκέδασε όπως κάθε παιδί της ηλικίας του ένα βράδυ Σαββάτου.

Αυτό το παιδί πέθανε. Ο Αλέξανδρος-Ανδρέας ήταν 15 χρονών. Συμπαραστεκόμαστε στην τραγική οικογένεια. Θεωρούμε πως ευθύνες δεν έχει μόνο ''το όργανο της τάξεως'', αλλά και η κυβέρνηση.

Αυτό το παιδί πέθανε. Ο Αλέξανδρος-Ανδρέας ήταν 15 χρονών. Μαζικές καταλήψεις, πορείες, διαμαρτυρίες και πολλά άλλα. Το πένθος μας. Ο μόνος τρόπος για να δήξουμε τη θλίψη μας και την οδύνη μας. Οδύνη για έναν νέο τον οποίο πολλοί δεν τον ξέραμε. Και πολλοί τον γνωρίζανε. Παίζανε και μιλάγανε μαζί του κάθε μέρα.

Αυτό το παιδί πέθανε. Ο Αλέξανδρος-Ανδρέας ήταν μόλις 15 χρονών.

ΖΩΗ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΑΞΙΖΟΥΝ..!